Fudbaleri srpskog porekla koji nikada nisu zaigrali za ”Orlove”

Procenjuje se da oko 4 do 5 miliona Srba živi u dijaspori, iako nema tačnih podataka. Stoga ni malo ne treba da čudi što u mnogim globalno popularnim sportovima često imamo priliku da u drugim reprezentacijama vidimo igrače srpskog porekla. Pomenućemo samo Luku Dončiča (Slovenija, košarka), Nikolu Karabatića (Francuska, rukomet), Milana Lučića (Kanada, hokej na ledu), Kristinu Mladenović (Francuska, tenis) i Andreu Petković (Nemačka, tenis). Međutim, u ovom tekstu glavni fokus će biti na fudbalu i igračima srpskog porekla koji su ipak nastupali za druge reprezentacije.

U prošlosti je naša fudbalska reprezentacija dobila velika pojačanja iz dijaspore, a neki od primera su: Neven Subotić (SAD), Zdravko Kuzmanović, Miloš Veljković i Aleksandar Prijović (Švajcarska), Mile Svilar (Belgija) i Lazar Samardžić (Nemačka). Ipak, broj fudbalera srpskog porekla koji su ipak obukli dres neke druge reprezentacije znatno je veći.

Počnimo od čuvara mreže:

 

Milan Borjan (Kanada)

Aktuelni golman Crvene Zvezde je rođen u Kninu, ali su ga ratna dešavanja devedesetih odvela u daleku Kanadu za koju je sakupio 71 nastup, a svakako da je vrhunac nastupa za nacionalni tim nedavno Svetsko prvenstvo u Kataru.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Milan Borjan (@borjan_milan_official)

 

Mihael Rensing (Nemačka)

Kako je nastupao samo za mlađe kategorije Nemačke, Rensing je bio na korak od nastupa za ”A” tim Srbije, ali je smena Radomira Antića sa mesta selektora označila i kraj te ideje.

 

Aleksandar Dragović (Austrija)

Defanzivac Crvene Zvezde, za koju navija od malih nogu, je do sada sakupio 100 nastupa za Austriju i postigao dva gola. Jednom prilikom je izjavio da mu je žao što nikada nije dobio poziv Srbije.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Aleksandar Dragovic (@dragovic6)

Filip Senderos (Švajcarska)

Nekadašnji fudbaler Arsenala i Milana je odigrao 57 mečeva za ”Sajdžije” i postigao 5 golova. Majka mu je Srpkinja Zorica Novković, a jedan od jezika koje govori je i srpski.

 

Adam Marušić (Crna Gora)

Iako je rođen u Beogradu, fudbaler Lacija se opredelio za Crnu Goru za koju je do sada odigrao 52 meča i dao tri gola.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Adam Marušić (@adamarusa17)

 

Lyanco Vojnović (Brazil)

Iako je odigrao četiri meča za reprezentaciju Srbije do 19 godina, Lijanko se kasnije ipak vratio igranju za Brazil. Njegov deda Jovan Vojnović sa sedam godina je sa majkom emigrirao u Brazil.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Lyanco (@lyanco)

 

Miloš Degenek (Australija)

Još jedan momak rođen u Kninu. Degenek je, poput Lijanka, odigrao osam utakmica za reprezentaciju Srbije do 19 godina dok je selekor bio Ljubinko Drulović, ali se kasnije opredelio za Australiju. Za ”Socceroos-e” je nastupio 41 put, uključujući Svetska prvenstva u Rusiji i Kataru, i postigao je jedan gol.

 

Filip Stojković (Crna Gora)

Iako je nekadašnji desni bek Crvene Zvezde u svim mlađim kategorijama igrao za Srbiju, 2016. godine je prihvatio poziv da igra za Crnu Goru. Ukupno je odigrao 15 utakmica, ali njegova reprezentativna karijera je okončana pošto je zajedno sa Mirkom Ivanićem i tadašnjim selektorom Ljubišom Tumbakovićem odbio da igra protiv reprezentacije tzv. Kosova.

 

Miloš Kerkez (Mađarska)

Momak rođen u Vrbasu je već zabeležio četiri nastupa za ”A” selekciju Mađarske čime je zauvek otklonio šansu da nastupi za Srbiju. Zahvalan je svemu što je Mađarska uradila za njega i njegovu porodicu i deluje da dileme kod njega nije bilo.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Kerkez Milos (@miloskerkezofficial)

 

Aleksandar Pavlović (Nemačka)

Najnoviji primer u nizu fudbalera srpskog porekla koji su odabrali da igraju za neku drugu reprezentaciju je supertalentovani defanzivni vezni Bajerna iz Minhena, Aleksandar Pavlović koji je sa samo 19 godina dobio poziv u A tim Nemačke. Iako je selektor Srbije Dragan Stojković Piksi išao lično da se vidi sa Pavlovićem kako bi ga privoleo da zaigra za Srbiju, momak koji potiče iz porodice srpskih iseljenika, opredelio se da brani boje jedne od najjačih selekcija sveta, verovatno i pod pritiscima svog kluba, slavnog minhenskog Bajerna, kao i agenta Henesa. Ruku na srce, Pavlović je prošao i mlađe kategorije Nemačke, tako da njegov izbor ne bi trebalo previše da čudi.

 

Saša Kalajdžić (Austrija)

Slično kao i kod Kerkeza, i Kalajdžić je oduvek želeo da nastupa za Austriju iako su mu roditelji srpskog porekla. Kalajdžić je za Austriju nastupio 15 puta i postigao četiri gola.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Saša Kalajdžić (@sasakalajdzic)

 

Bojan Đorđić (Švedska)

Igrač koji je iz Mančester Junajteda 2003. godine došao na pozajmicu u Crvenu Zvezdu, rođeni je Beograđanin, ali je odrastao u Švedskoj za koju je igrao u mlađim kategorijama. Ipak, dres seniorskog tima nikada nije oblačio.

 

Saša Klještan (SAD)

Klještan ima srpsko poreklo po ocu, a u bogatoj karijeri je 52 puta oblačio dres SAD i postigao je šest golova.

 

Rišairo Živković (Holandija)

Rišairo je važio za velikog talenta, karijeru je pokušao da ”oživi” i u Crvenoj Zvezdi, a prezime Živković je od majke Mire. Nastupao je u mlađim kategorijama Holandije, a za prvi tim još uvek nije dobio poziv.

 

Mirko Ivanić (Crna Gora)

Ivanić je rođen u Bačkom Jarku, u mlađim kategorijama je igrao za Srbiju, ali je zatim odlučio da nastupa za Crnu Goru za koju je na 15 utakmica postigao jedan gol. Kao i Filipu Stojkoviću, i njemu su vrata nacionalnog tima zatvorena.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Mirko Ivanić (@mirko.ivanic4)

 

Marko Marin (Nemačka)

Sudbina je htela da Marin jedan od svojih 16 nastupa za Nemačku zabeleži upravo protiv Srbije na Svetskom prvenstvu u Južnoj Africi kada je naša reprezentacija osvarila jednu od najvećih pobeda u ovom veku. Marin je za ”Pancere” postigao jedan gol, a put ga je nakon Verdera, Čelsija i Sevilje doveo u Crvenu Zvezdu, za koju je na 34 meča dao devet golova.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Marko Marin (@markomarin11)

 

Zlatko Junuzović (Austrija)

Zlatko je rođen u Loznici, ali se sa pet godina sa roditeljima preselio u Austriju za koju je na 55 utakmica dao sedam golova.

 

Zvjezdan Misimović (Bosna i Hercegovina)

Rođen u Minhenu, Misimović se ipak našao u reprezentaciji Srbije i Crne Gore do 21 godine za koju je odigrao jedan meč, ali je tadašnji selektor Vladimir Petrović Pižon procenio da je trom i težak. Priliku je spremno dočekala reprezentacija BIH za koju je Misimović odigrao 84 utakmice, dao 25 golova i bio jedan od najzaslužnijih što se BIH plasirala na Svetsko prvenstvo u Brazilu 2014. godine.

 

Tom Rogić (Australija)

Rogić je srpskog porekla, a na dosadašnja 53 meča za Australiju postigao je deset golova. Zanimljivo je da je nastupao i za futsal reprezentaciju Australije.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by tomrogic18 (@tomrogic18)

 

Rade Krunić (Bosna i Hercegovina)

Momak iz Foče, koji je u Srbiji nastupao za Borac iz Čačka i Donji Srem, gotovo ”ispod radara” je stigao u slavni Milan za koji je već sakupio 80 nastupa uz jedan gol. Za BIH je na 27 mečeva do sada dao dva gola.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Rade Krunic (@krunicrade_33)

 

Bojan Krkić Perez (Španija)

Fudbaler koji je u mlađim kategorijama Barselone bio upoređivan sa Leom Mesijem smatran je za pravo čudo od deteta pa ni ne čudi što ga je Španija pozvala da debituje za seniorski tim a samo 18 godina i 13 dana kako i otklonili ikakvu šansu da im ga Srbija ”ukrade”. Ispostaviće se da je to i jedini nastup u karijeri za špansku reprezentaciju Krkića koji je kroz karijeru promenio veliki broj klubova, a u ispunjenju velikih predviđanja sputavala ga je i borba sa anksioznošću.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Bojan Krkic (@bokrkic)

 

Marko Arnautović (Austrija)

Još jedan igrač koji je dogovorio sa Radomirem Antićem da obuče srpski dres bio je upravo Arnautović, ali sa smenom Antića raspršili su se i snovi o Markovom igranju za ”Orlove”. Kasnije, Arnautović je pred utakmicu Srbija – Austrija u Beogradu u okviru kvalifikacija za Svetsko prvenstvo 2018. pevao himnu ”Bože pravde” sa tri sklopljena prsta. Za Austriju je sakupio trocifren broj nastupa – 106 utakmica i 34 gola.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Marko Arnautovic (@m.arnautovic7)

 

Marko Dević (Ukrajina)

Rođen i odrastao u Beogradu, Dević je od 2005. godine počeo da igra u ukrajinskim klubovima, da bi 2008. godine postao naturalizovani građanin Ukrajine za čiju reprezentaciju je odigrao 35 utakmica i postigao sedam golova.

 

Uroš Đurđević (Crna Gora)

I pored toga što je prošao sve mlađe kategorije reprezentacije Srbije, Đurđević je odlučio da na seniorskom nivou brani boje Crne Gore, procenivši da je konkurencija u napadu srpskog nacionalnog tima prejaka. Za Crnu Goru je do sada nastupio deset puta i još uvek čeka na prvenac.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Uroš Đurđević (@djuka__9)

 

Nemanja Nikolić (Mađarska)

Rođen  u Senti iz mešovitog braka, Nikolić je odlučio da nastupa za Mađarsku pošto je procenio da nikada neće dobiti poziv reprezentacije Srbije. Za Mađarsku je na 43 utakmice postigao osam golova.

 

Ova lista sigurno nije potpuna i ukoliko se setite nekog fudbalera kog nismo naveli, pišite nam slobodno u komentarima.

Leave a Reply